Geçerken Uğranmış Şiirler

geçerken uğranmış şiirlerim benim
dokunduğumda yalnızlığıma eş sancılarımla beraber
sanki borcumu ödemem gibi
sanki dişimi tırnağımı bilemem gibi
kaybettik vakitsiz
her ölüm zamansızdır, her ölüm şiirseldir
toprak kokusu ve aynasında yansıyan eskimiş yorgunkuk
şiirlerim karşımda ben karşısızlıklarda kaybetmeyi bekliyoruz
bekliyoruz zamanın geçmesini, birdaha asla
sebeplere sığınmadan yazmayı, ellerimde kalem izleri
silemiyorum da kendimi, şiirlerimi
kaybettim ben!
usulsüz acılarla beraber yaşadım hep
kurallara uymak uymamamaktan daha zor değildi ki
yazarken şiirlerimi kusarken kendime dökülen şairlerden
ben bir şair görsem utanırım hep
bilgiyi sevmiyorum hem sonra
ben, olmak peşindeyim şairliğe giyinmişken
ne isem o olmak bilmekten öte, şiir gibi
olmak kehkeşanlarına fil dişi kuleler ekleyerek yollara düşmektir
sevmek, yanında olmayı istemektir
yanında olarak sevebilsem yollara düşerken ardımdan
saatler, ah saatler
hiç yorulmaz mısınız siz, sahi dinlenmezmi yelkovan, akrep?
ben hareketten, ben süreklilikten kaçarken yazarım şiirlerimi
durmak ve olmak artık
ey bilgili insanlar toplumhanesi
olmanın keşfi haberi manşetten düştü artık
koyulun peşime, bilinmezliklere harf harf dokunun
ben yazayım,siz yazın, herkes Olsun!
olmak şiirlersellikten öteye redif kokusunda yazılmaktır
kaçışın ve bekleyin, göçerken uğrar yorgun saatler!
ellerimde kalem izleriyle beklerken, üşengeç heyulalar güldürür beni
olmak, ölmekten öte olmaktır
ölmek şiir yazamamaktır artık bilgisinde ömrün
can sevsin, Allah tutsun ellerimizden ki
siz birde ölürken görün beni,
yapayalnız gömülmüş anneler ve evlatlarını bilin ki
siz birde yazarken görün hele
nasılda acındırımış meyyit kendini
olmak bilmekten gayrı soyunsun diye
geçerken uğrayın diye şiirlerime
olmak giyinsin diye çıplaklığı
şiirler okunsun diye
aşıklar sevsin diye sevinsin diye yaşamaklıyken
şiirlerimde, ben, ölüm demektir benim
tarlamda sonsuz hayallerimi suluyorum hiç üşenmeden
tohumlarını yakmasın diye hayat dikiyorum
şiir çıksın diye, şair olsun diye
yazmak istemiyorum, yaşamak istiyorum
siz birde yaşarken görün beni
nefesimdeki şiirselliği
şair bozuntusuyum ben, yalan yok! Olmak değil bu
durun ve geçmeyin artık
benim merdivenlerim göklere doğru,başım tutulu semaya
kalem, ölüm, olmak,şiir
dizilseydi hep bir hizaya
en uzunu ölüm, en kısası ölüm
gerisi masal, gerisi angarya
önünüze utandan yazıp geldiğim
sebebini bilmeden çılgınca sevdiğim
görün diye hayattan çalıp, ölümden derdiğim
geçerken uğranmış şiirlerim benim
şiirlerim!
benim