Geçerken senden... Şiiri - Ayşe Dağlıoğlu

yağmurun aklaşırdı
ne vakit geçsem mahallenden gök,yüzünü dönerdi bize
solungacından sevebilmenin kısırlığı
ıslanmadan dokunabilmeyi cam kenarlarında ve
Wermeer'in sadakatı geçerdi
geceden sen
'iris' kana yatardı incisini düşürdüğün tenin
gerdeğinde gülü yeniden doğurabilmeyi 'insanlık' gibi
bakışların uçlarımdan akardı sen bir daha düşerdin yasağıma
insan olabilmenin mührü yazısız infazdır ne yazık
geçerken senden bir de
fikrimden geçerdim
ölümlerden dönerdim...