Geçer Sevda Treni Şiiri - İbrahim Balcı

Muamma dolu adın, muhayyel yaşam sunar
Alır ki beni benden, çıkmaz sokaklar sarar
Bir başka alem verir, melankolik dünyama
Döndükçe elem verir, şu sefil yaşamıma

Duyamazsam sesini, hüzünle dolar içim
Bilmem ki neredesin, sen hangi alemdesin
Dökmüşsün ki ağını, sevdandır saran beni
Murat alıp vermeden, yok ettin bedenimi

Yüzünde bin bir coşku, gözlerinde elem var
Sessiz kaldı ki yayla, yandı tutuştu nar
Bir nefesin muhtacım, bilsem yaşıyor yar
Nerdesin neredesin, sardı sarıyor efkar

Elimde üzüm suyu, perde indi gözüme
Kulaklarım hep sende,acep şu an nerede
Anımsar mi ki beni, çalışırken elleri
O muzip bakışından, geçer sevda treni