Geçer Ömrümüz Şiiri - Durmuş Yığman

Ayın on beşinde aldık maaşı.
Dağıttık parayı, kaşıdık başı.
Veresiye aldık ekmeği, aşı
Cüzdana bakmakla geçer ömrümüz.

Bulamayız işte yemek parası.
Simit, çayla geçer öğle arası.
Listeler ellerde gönül yarası
Simitle ekmekle geçer ömrümüz.

Maaşımız ancak kiraya yeter.
Borçları vermeden paramız biter.
Kalanı olursa dolmuşa gider
Usanıp bıkmakla geçer ömrümüz

Borçları verince ceplerde kalmaz.
Yiyecek, giyecek almasak olmaz.
Otuz gün hiç bitmez, aybaşı gelmez
Kredi çekmekle geçer ömrümüz

Alacak listesi olur ellerde.
Ucuz yesen, giysen adın dillerde
Hanımlar yol gözler eller bellerde
Kalpleri yıkmakla geçer ömrümüz

Hayata ümitle bakamaz olduk,
Ne ümitler ettik, bak neler bulduk?
Beddua mı aldık, ne kötü kulduk?
Kafaya takmakla geçer ömrümüz.

Esnaflar insafsız, kâra hiç doymaz.
Bu dükkân fiatı, şuna hiç uymaz.
Niye böyle diye sorsan da duymaz,
Bağırıp çıkmakla geçer ömrümüz.

Zam verilir diye ümit bağlarız.
Boşuna bekleriz gönül eğleriz.
Öğrenince bizler yanar ağlarız.
Dişleri sıkmakla geçer ömrümüz.

DURMUŞ YIĞMAN