Geçer İnsan Şeytanı Şiiri - Cihat Şahin

Geçer İnsan Şeytanı

İnsanoğlu, dost kılarsa şeytanı
O da sonda, dinden eder insanı
Heyecanla, kaynatırsa his kanı
Şeytanlıkta, geçer insan şeytanı.

Mihengini şaşırırsa bir beşer
Elbette ki, hayır diye işler şer
Çığırından çıktığında tüm işler
İblislikte, geçer beşer şeytanı.

Halk içinde, kalmayınca diyanet
Hiç şüphesiz, harman olur hıyanet
Ayet hadis, bilmez ise ins şayet
Melunlukta, geçer insan şeytanı.

Felsefeden, beslenirse fikirler
Maslahattan, dem vuramaz zikirler
Halk olursa, dindarlıkta fakirler
Müfsitlikte, geçer insan şeytanı.

Mazi ile kesilirse alaka
Kesinlikle, düşer toplum kalaka
Kahir zatlar, olup birer yalaka
Her kemlikte, geçer insan şeytanı.

Son derece, mühim iken mesele
Arsızlıktan, olmuş yüzler kösele
Halkın çoğu, kapılırsa bu sele
Her hususta geçer insan şeytanı.

Mü’min bile, yeğler ise israfı
Lükse kaçıp, arttırırsa masrafı
Üste bir de, savunursa bu gafı
Müsriflikte, geçer insan şeytanı.

Ahir kelam: demem o ki, mü’minler
Kör garura, rest çekmeli ins cinler
Muhlislere, sol çekerse hep hinler
Cümle şerde, geçer beşer şeytanı.

Cihat ŞAHİN
14.07.2023-İZMİR