Geçer gözüm, vaktin cilvesiyle,
Her hayâl kırılır gönül fesîyle.
Firkatin narında yandım, kül oldum,
Ahde vefâ bekler, sanırdım hâlâ.
Sâniyeler safha safha biterken,
Kimi sevda güler, kimi elemken.
Gözlerim semâda, yıldızlar nâ’şir,
Lâkin bâtıl sözle söndü her teşbîr.
Ne firkat, ne vuslat kaldı cânânda,
Her lâhza bir zindân, hicrân limanda.
Âh, döner mi devrân? Kâbil midir ki?
Bu bağrım yangınla doldu, bilsinki.
Ey serâb-ı yâran, aldatman yeter,
Her nefes, her hüsran, ömrüme kâfir.
Geçer gözüm yine, mazîde gamlı,
Lâkin kalbim hâlâ kanda, akşamlı.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 08:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!