Tutunmaya çalışılan hayatın,
 Her metrekaresi tuzaklarla kaplanmış
 İhtiras ve kaprislerin cirit attığı 
Bir kampa dönüşmüştü.
 Ciddiye alıp, önemsediğin suretlerin
 Ansızın seni sukutı hayale uğratması
Bir kez daha hayatı sorgulamamızı sağlıyordu.
 Benliklerinin zirvesinde,
 Aşağıda neler olup, bittiğini göremeyenlerin
 Kanatlarının olmadığını anladığı zaman
 Elbette iş işten geçmiş olacaktır.
 Ve yere ulaştıkları zaman 
 Birilerini arayan gözler,
 Uzattığımız ele can havliyle sıkı sıkıya tutunacaktır. 
 Yere bakan gözler ve duyulan pişmanlıkların
 Anlamsızlığıyla düşünen, arkadaşa
 Geçer, geçer...
 Demekten başka bir şey söyleyemezdik.
Kayıt Tarihi : 1.8.2014 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!