Tutunmaya çalışılan hayatın,
Her metrekaresi tuzaklarla kaplanmış
İhtiras ve kaprislerin cirit attığı
Bir kampa dönüşmüştü.
Ciddiye alıp, önemsediğin suretlerin
Ansızın seni sukutı hayale uğratması
Bir kez daha hayatı sorgulamamızı sağlıyordu.
Benliklerinin zirvesinde,
Aşağıda neler olup, bittiğini göremeyenlerin
Kanatlarının olmadığını anladığı zaman
Elbette iş işten geçmiş olacaktır.
Ve yere ulaştıkları zaman
Birilerini arayan gözler,
Uzattığımız ele can havliyle sıkı sıkıya tutunacaktır.
Yere bakan gözler ve duyulan pişmanlıkların
Anlamsızlığıyla düşünen, arkadaşa
Geçer, geçer...
Demekten başka bir şey söyleyemezdik.
Kayıt Tarihi : 1.8.2014 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!