Geçer Geceden Şimendifer

Geçer geceden bir şimendifer,
Kıvrılır sanki Sakarya, uzar da gider!
Durur bazen…
Çalar düdük uzun uzun ağıttır
Boşalır birden yol tamam kimine,
Sonra doluşur insan, sallanır yine..!

Bir sağa bir sola,
Yeni güne meğer…
Kimi getirir, yanında hüzün ve keder,
Bitmez sanki yol,
Bir hancı ister.
Umutlar yarına bakar, kimi sever…!

Bir yanım gül biter,
Kalan yarım da diken…
İnsafsız bir gülüşte tebessüm eder,
Acıtır hep…
Çoğu da kanatır
Ağlar yine sen! Sen! Diye..!