Aşktan dîl-hıraş hâlin zannetme işretle geçer,
Ne kadar boşaltan câm sanmayın içmekle geçer.
Mey deryasına dalsan tüketen sonuna kadar,
Boşuna sarhoşluğun aşkı terketmekle geçer.
Ya hükmedip dîl'ine vuracaksın prangayı,
Ya da aşk fidanını kökünden biçmekle geçer.
Vur yere kır şu câm'ı kendin kadere bırak,
Belki dem-i humârın firkati seçmekle geçer.
Ahmet der şifa yoksa bu hastalığın def'ine,
Çağırıp mezarlığı taşını dikmekle geçer.
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!