Sanma ki sen baki kalır, var sandığın âlem de geçer,
Dem alıp verdiğın demler tükendi bu dem de geçer!
Süleyman ölür, geçer güzellik, devr-i Hürrem de geçer,
Dilenciyle yerde bir olur zengin, hükm-i Hatem de geçer,
Câm-ı cem kırılır, mey dökülür bu âyin-i Cem de geçer,
Cennete döner, fâni dünyadan evlâd-ı Âdem de geçer.
Dost meclisi dağılır bir gün, bu sohbet-i hemdem de geçer.
Körelir divit, biter mürekkep, yazmaktan kalem de geçer.
Emlenir dertlerim, çaresiz sandığım bu çilem de geçer,
Nefes sayım tamamlanır, çektiğim bunca elem de geçer.
Mustafâ-yı Evvel hatrıyçün söner, cehennem de geçer,
Kerbelâ Şahı içer Dede’sinden kevseri Muharrem de geçer.
MK
9 Muharrem 1438
Ankara
Kayıt Tarihi : 19.12.2017 21:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!