Geçer Şiiri - Zeynel Abidin Güven

Dünya bir köprü, herkes altından
Güle ağlaya gelir de geçer.
Kimi şansından, kimi bahtından
Yana yakıla gelir de geçer.

Kimisi yaşar, şerefle şanla
Kavgası olmaz, asla bir canla
Sonunda göçer, gider imanla
Bil ki sıratı koşarak geçer.

Konakta köşkte yaşayanlar var,
Dünyayı tartıp, taşıyanlar var,
Ne olursa olsun, sonunda mezar,
Saraylarının yerine geçer.

Kiminin yoktur, hanesi evi
Göçmen kuş gibi yaşar bir nevi
Bilmez ödediği neyin bedeli?
Hayatı acı çekerek geçer.

Yaşadım gördüm; hayatın özü,
Doğru olmalı kişinin sözü,
Dünya malına doymayan gözü,
Gün gelir toprak doldurur geçer.