Geçer Şiiri - İsmail Paşalı

Geçer...
Kaderin anlıma yazdığı...
Hayatın bana yaşattıkları...
Gözümden süzülen...
Bedenime acı veren ne varsa...
Bir gün elbet geçer...
Savunmasız kalır bazen insan...
Sağında solunda...
Tutunduğu,sımsıkı sarıldığı..
Bir dal arar...
Benim tutunacak bir dalımda yok...
Üzüldüğümde,dertlendiğimde...
Başımı dizine koyup ağlayacağım...
Bir can parçamda yok...
Geçer....
Günler geceye...
Gecelere gündüze döner...
Bir su damlasının buhar olduğu gibi...
Benimde çektiklerim...
Bende uçupta gider....
Herkesin meramı başka başka...
Benim ruhumda....
Kırılmış sanki bir sırça...
Cam parçaları batıyor...
Kimi zaman kalbim...
Bazende yüreğim kanıyor...
Geçer....
Elbet bir zaman sonra...
Yaşatılan,yaşanılan...
Her nevarsa biter...
Bazen...
Herkes yanı başında...
Kardeşten öte...
Can yarın gibi sana...
Öyle zamanlar oluyorki...
Can yarım dediklerin...
Düşmandan öte...
Kinle nefretle doluyor sana...
Geçer...
Yalanlarda biter...
Sonsuz olmayan bir mekanda...
Kırdığın kalbin...
Çaldığın adaletin...
Üzerine kürek,kürek atılan topraklarla
Elbet tecelli eder...