Gecenin Zulmü Şiiri - Orhan Altinbasak

Rüzgar duyulmuyor artık koruda
Gece yorgun bütün sesler uykuda

Zaman zaman düşen yaprağın sesi
Gelen sonbaharın ilk teranesi

Gece öyle sessiz,öyle durgunki
Bir hece,bin yankı verecek sanki

Fırtına öncesi sessizlik gibi
Tedirgin bekleyiş,sarmış her yeri

Kaybolmuş aşina olan ne varsa
Bu aysız gecenin karanlığında

Deniz kapkaranlık engin bir boşluk
Tutmuş nefesini,almıyor soluk

Belki de yanında yorgun uzanan
Korkuyor sahili uyandırmaktan

Uykusuz gözlerim olsa da acık
Kapalıymış gibi,her yer karanlık

Ölmeden mezara gömülmüş gibi
Bir hisle doluyor insanin kalbi

Kurtulmak için bu siyah kabustan
Yüzünü düşündüm,ışıklar saçan

Bu korkunç geceyi aydınlatacak
Ruhuma bir nebze,ışık tutacak

Gecenin içinden,sanki o anda
Güneş gibi doğdun,hayal ufkuma

17 Ocak 2000 Köln