Gecenin yalnızlığı,
Vurma yüzüme yüreketen ellerini...
İncitme sevdadan canı yanmış garibi...
Uyumasına izin ver
Belki rüyasında güzel şeyler görür.
Belki unutmayı hatırlar bazı şeyleri,
Belki de hatırlamayı unutur...
Ah gece ah...
İnlettirme beni!
Öldürme kalmeden mızrabımla üzgün sayfaları.
Onlar suçsuz.
Benim onları hüzne iten,
Dostum onlar benim! ...
Sevdam gönlümde intihar etti,
Bende aşkını öldürdüm gururdan ellerimle...
Yarım kaldım, Can çekişti yüreğim..
Ellerini özledim, kurtar diye bekledim.
Gün vuslatı beklerken gecem sevdi beni.
Söyle gece neden üzüyorsun?
Yetmiyor mu senin için ışıktan gözlerim.
Sevdamla yandı, hasretle kurudu o gözler,
Güneşe değdi...
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sait Zengince](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/22/gecenin-yalnizligi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!