Gecenin Yalnızları Şiiri - Timur Teymurtaş

Yanlızım, kimsesiz bir sokak ortasında,
Kirpiklerimde bir hayal gezer,
sensizliğin doruk noktasında.
Yelkovanlar,gecenin süngülerini çekmiş,
Bir muamma gibi,
Her sokak başını tutmuş karanlıklar.

Karanlıklar konuşur,
Bu kentte kesilince sesler,
Gecenin kalp atışları duyulur,
Bir an tutulursa nefesler.
Kifayetsiz kalmış,
Yoğun sis içinde fenerler,
Zahireleri yutmuş,
Şaha kalkan gölgeler.

Yalnızlığın avucunda,
Terk edilmiş sevenler,
Ne kadarda acımasız,
Şu taştan katı yürekler.
Kimsesizler kervanı yürür,
Ardında Aşka sadık neferler,
Sehere çıkar mı? Bilinmez,
Mechule giden bu seferler.

Timur Teymurtaş