Gece zillerini çalmaya başlıyor gizleri aydınlatma çabasıyla.Davetkar, korku verecek kadar tahrik edici bir dans yapıyor benliğimle.Oysa zifir gecelerde kendimi güvenli hissederdim.Ürperiyorum tasalanıyorum yamalı benlerime dair.Arhavili İsmail’in kürekleri kırılınca kapandığı gibi kutsal emaneti üzerine, hemen kapandım kendime emanetim olan kutsal emanetimin üzerine.
Kimse görmesin diye benlerimi................
Pencereden baktım zifire, hala zifir ve dansı devam ediyo
..........
..........
Kayıt Tarihi : 15.10.2002 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!