Tam orta yerinde gecenin gelir yerleşir yüreğine
Çoktan unutulmuş sandığın o ince, derin sızı.
Bıçak gibi saplanırken ruhuna kanırtarak yaranı,
Birden kararır dünyan, yok olur yıldızlar bir bir.
İzin isteyerek terk ederken sahneyi gümüş rengi ay...
Alır yerini sahnede o eski dost, o bildik hüzün...
Kayıt Tarihi : 10.8.2015 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!