Gecenin suskunluğu Şiiri - Aynur Durmuş

Gecenin suskunluğu,
Tüm şehirde çınlıyor bak
Uyuyanların üzerine yel
Bulutlar siyah rengiyle tel
İnsanlar tutsak hücrelerde
Dağlarda bir uğultu
Sokaklar ardıçlara kuruntu
Anlamam yinede gider
Alır başını gider bu gece
Suskunluğu kucaklayıp
Ta enginlerden bozkırlara
Duyulmaz ölümler
Çünkü hisler sessizce
Dirilir ve ölürler
Yada bak kavrulmuş
Öldürenler ,korkutucu..
Bu karanlık suskunluktan
Korkuyor dinle
Bir dudak payı
Konuşsan tükenmezsin
İşte, gecenin yıldızlı şırıltısı
Aldatmasın seni ,uzun uzun
Seherinde gizli ayazı
Ve gecenin suskunluğu
Örtülmüş bir yorğan misali
Adı suskun bir çalğı
Bu şehir kalabalık
Bir okadar da yalnız
Sus pus avaz avaz..
Aynur Durmuş