Gecenin Sonu Şiiri - Efe Can Doğan

Gözlerinden terkediyorum bu şehri
Ve zamansız her gidişim gibi
Şimdi ay ışığı eşlik eder gözyaşlarına
Ağaçlar yaprak döker
Bir kuşun kanadı kırılmıştır
Dudaklarının susuzluğu da işte bu yüzden
İşte bu yüzden aklımdasın
Avuçlarımda eriyorsun
Tutamamak elimde değil
Yürüyüşün gibi benzersiz olmalı ayrılıklar
Bir sıradaki daha olmamalı ve insan
İnsan gözünü her açtığında - kapadığında
Gözyaşlarına hakim olabilmeli
Bakışlarının bittiği yerdir uçurum
Boynundan bahsetmek
Bir gül takıyorum gerdanına
Ölümüm hasretinden oluyor
Uykusuzluğumu aleve veriyorum
Yanmak farz oluyor uğruna
Bu sefer sensiz bir ışık oluyorum
Gecenin karanlığına.
Bir kere daha mahrum oluyorum senden
Son olsun diyorum bu son.