Gecenin Sonsuzluğu Şiiri - Şafak Haykır

Geceler hep uzundu karanlık üzerimde
yıldızlar parlaktı seni düşününce
çiçekler arasında pembe bir menekşe
beni görünce ağlar içten içe

Geceler hep uzun mesafeler içinde
Ay üzülür beni görünce
Kelebeklerin ömrü uzar seni görünce
Bu yürek artık buna dayanır mı?

Geceler hep soğuk ateş yüreğim de
Köz oldu yüreğim seni düşününce
Mecnun görseydi bu aşkı
Kader der yol alırdı.

Geceler hep suskun yalnızlık içinde
Tek sitemim bu kara geceye
Kimse Ağlamaz benim bu halime
Keşke bu Dünya olmasaydı

Geceler hep mezar gibiydi ölüydüm
Sonsuzluğum is yalnızlığımdaydı
Bazen ölmek isterdim şu hayatta
yaşanacak ömrüm olsaydı

Geceler boyu sesine uyandım
Unut diyorlar kolay mı sandın
Tek hayalimde sen vardın
keşke benim olsaydın.