GECENİN SOĞUK nefesi Şiiri - Gökçe Uyumaz

Ben onca anlattım.
Sen onca dinledin.
Kırık bir zamana tüm yarım kalmış duruşlarımızı,tüm yarım kalmış düşlerimizi ve yenilgilerimizi sığdırdık.
Aslında kırık zamanın her saniyesinde biraz daha yeniliyorduk.
Her şeyin çare olduğunu düşündüğümüz zaman bizi yeniyordu.
Bu defa bir gece düşe durdun benle
Gecenin ortasına düşen, soğuk bir yağmur damlası gibiydin.
Korkuyordun geceden.
Seni yiyip bitirmesinden
Gecenin sessizliğinde sessizliğinin duyulmasından korkuyordun.
Oysaki geceler en güzel zamanlardı.
Geceler tamamlanmış bir yarımdı.
Kendini bulmalıydı insan gecelerde; çünkü her gecenin,her insana söyleyeceği bir şarkı vardı.
Gecenin soğuk nefesindeydin.
koşar adımlarla ardımdan geldin.
Kefensiz duyguların vardı.
Adımların gecenin içinde yankılanıyordu
'beni bekle”diyordun.
Seni bekledim.
Arkama baktım.
Sen,soluksuzdun.
Sen, sadece sessiz bir gecenin soğuk nefesiydin.