Bulutlar yere inmiş
Sancılı bebek çığırtkanlığında
Grilik armonisinde
Tutsam uzanacak ellerim
Sıkışmış metan sakinliğinde
Patlamaya hazır her an
Ruhumun yansımaları
Kaplanmış boydan boya
Görünmezliğin sır perdesinde
Ağlayacak gözyaşlarım
Akacak bir sel gibi
Bir güneş bekliyorum
İçimi ısıtacak
Dünyamı sarmalayacak
Ruhumu yıkayacak
Karanlıklar yoldaş
Gecenin siluetine
Doğ ey dolunay
Umutlarımın hercaisi ol
Tutsaklığı yeter
Yılların sürüncemesinin
Yeniden dirilmeliyim
Zamana inat
Gümüş tellerimin
Tek tek ağarması
Sükûnetimden değil
Hayata meydan okumadan
Eyüp’ün sabrının nakışıdır.
14.05.2008
Süleyman ÖzbaşKayıt Tarihi : 12.6.2008 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aydede de yok artık.
çocukluğumun elinden tutup gitmiş.
işte şimdi;
yüreğim gibi ıssız,
yüreğim gibi sessiz
dağlar… taşlar…
nedense sabahların sancılı doğumları
bende hep geç başlar…
katılmak istedim sevgili Süleyman Gardaşım.
eyi demişsin, eyiii...eyiiii... :))) puanı ve övgüyü hak ediyy
eline, yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)