Gecenin Sessizliği... Şiiri - Hüseyin Ya ...

Gecenin bir vakti yıldızları sayarken
Gözlerim doldu o an yalnız hissettim kendimi

Kokunu hissettiğim de mahkum oldu bedenim
Bilemedim

Aşk bu muydu yoksa
Kurudu dudaklarım

Gül kokusuydu uzaklardan gelen
Çatlamış dudaklarım
Bir yudum suya hasret
Aşk umut derken

Gökyüzünde döküldü
Yaz yağmuru
Kurumuş dal yaprakları
Güneş vuruyor tepeden
Ağaç gölgesinde beklerken

Adını andığımda yine yürek kanattı
Beni benden aldı
Fırtına mıydı kar mıydı yağmur mıydı
Yoksa aşk mıydı ya neydi

Gündüz müydü gece miydi
Ay ile güneş karıştı birbirine
Gökyüzünde kayboldu yıldızlar bulutların arasında

İçimde birikti öfkem
Kalmadı yaşamın anlamı hayat işte
Sonu ölüm aşk dile düşmüş bülbül misali...
Hüseyin Yanmaz
26/07/2011