Gecenin Sessizliği Şiiri - Ferhat Yılmaz

Bazı geceler uyku tutmaz ya insanı nedenini anlayamazsın,
Kaybolup gidersin gecenin o zifiri karanlıgında sessiz ve yalnız,
Başını kaldırıp bakarsın mehtaba,
Belki o an
Seni rahatlacak içni ferahlatacak,
Bir tek yıldız bile göremezsin,
Sonra bir an bir yıldız çıkar bulutların arasından
İşte o an öyle bir şevkle olarki insan
Sanki o anda o tek yıldız bile insanın sırdaşı olur
Ama uzun sürmez bu arkadaşlık
Gün olur yıldız gider
Ama ben yine gecenin o kör karanlığında kaybolup giderim.
Çünkü ben gecenin sessizliğiyim...!