Gecenin ayazı iyice çökünce,
Rüzgâr ıslığını çaldı bağrıma!
Söyledi türküsün inceden ince,
Kulak asmadı ki benim çağrıma!
Biraz ara verdi, bitti sanmıştım,
Öyle derin hülyalara dalmıştım,
Daha kuvvetlendi ben aldanmıştım,
İlaç derman eylemedi ağrıma!
Feleğe seslendim, sesim çıkmadı,
Karanlıkta çakmağını çakmadı,
Eziyet etmekten asla bıkmadı,
Uğursuzluk kattı benim uğruma!
Soramadım, memleketi, ilini,
Tutmadı hiç kimse onun elini,
Sanki ahraz oldu yuttu dilini,
Karışmadı, yanlışıma-doğruma!
Sırrımı kimlere diyeyim dedim,
Dertli idim, bende dertli söyledim,
Sırlarıma onu ortak eyledim,
Sahip olamadı benim oğruma! *
*oğru: Gizli yapılan iş manasında kullanılmıştır.
ERDEMLİ-27 Ocak 2017 Cuma
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 15.2.2017 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rüzgar o gece ıslığını çalmaya başlayınca bu satırlar geliverdi dilime.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!