Gecenin Sesi Şiiri - Gassan Satar

Oylesine oturmusum
Sanki akip giden bir yasam yok
Yalnizlik mi
Hasret mi
Gurbet mi
Bilmiyorum hic birini
Hepsi beni yasiyor da
Onlarin hicbirini yasamadan
Ben oturmusum oylesine bir gece vakti
Hep gece vakti ususur bu dusunceler beynime
Gecenin sessizligi midir icimdeki sesleri duyuran bana
Yoksa yorulur da insan gunduz yasam kosusunda
Gece mi verir kendini dusuncelere
Geceleri hep dusunurum
Sebepleri bulmak cok mu gereklidir
Sanki sebepleri bulmak bir sey kazandiracak bize
Oysa yasam kendi yolunda ilerliyor
Sormuyor ki bize hic bir sey
Bulsak sebepleri ne olacak
Yasam kendi yolunda yuruyecek yine ne de olsa
Biz yine yasamin yorgunu
Yine yasamin bikkini
Belki bir yudum mutluluk var onumuzde
Belki bir yudum huzur
Belki bir adimlik sevda
Sonra yine yasamin zalim kosusu
Yasam bikmaz ki
Bizim tukettiklerimizle buyutur kendini ne de olsa
Geceden gunduze yurunulen bir yol vardir
Belki insanin kendini buldugu tek an
Sonra yine baska insanlar
Belki bir calinmis sevda
Bir anlik ask
Calinmis yasamin zalim kosusundan
Korkarken yasamin farkina varmasindan
Yasanan bir calinmis ask kendini buldurur insana
Sonra yine bir kosturmaca
Yine gunduzlerin zalim sesi
Dinleyebilir mi insan kendini bu kosuda
Soyle soluklanip
Bakabilir mi kendine
Belki bir deniz kiyisinda
Sularin yuzune bakip
Kendini gorebilir mi
Konusabilir mi kendisi ile
Gece lazim sonunda
Gecenin sessizligi
Gecenin sessizliginde en cok duyar insan kendini
Yine bir gece vakti
Yine oylesine uzanmisim kanepemde
Beni yasayan herseyi unutarak
Kendimle basbasayim
Belki bir muzik gerek
Bir huzunlu nagme
Neselenirim huzunlu notalarin dansinda
Gecenin gunduze olan kosusunu anlatir huzunlu notalar
Belki bizi anlatir huzunlu notalar
Belkide huzunlu notalarda kendimizi bulmanin nesesidir bu
Ama yine de yasam bir kosu
Belki yarisi birinci bitirmek telasi olmasa
Olmasa kazanma arzusu
Belki yarisi bitirmek yeterli olsa
Belki
Belki gunduzler gecenin icinde gorunecek bize
Belki gunduz seslerinde de duyabilecegiz
Duyabilecegiz kendi sesimizi ….