Elini ayağını çekince aydınlık
Uzanırken güneş
Mor kızıl akşamlara
Derin bir iç sızısı
kaplar yorgun bedenleri
Mateme boğulur aşk
zifir karası zemheri gecelerde
Üstüne üstüne gelir dört duvar
Taş olur bütün yastıklar
Bütün duvarlar sen olur
Gülümser hiç açılmayası
Nemli gözlere...
Bir çift kanat için açılır eller
Yoksa imkansız aşılması
Bu kahrolası mesafeler
Bir olsaydı baş ucunda
Sarmazmıydı sıkıca
Kör kütük sarhoş özlemler.....
25.04.2009
Gülşen GülmezKayıt Tarihi : 25.4.2009 08:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!