Karıp onca yığını birbirine
orta yerinden çıkardım
gecenin şefkatini
bununla avunabilirim.
Sensizliğine sessizlik karıldığından beri
bir şeyler duyma azmini yitirmeyen duyularım
delişmenliğimle birleşince
umudun zirvesini kaçtır tırmanıyor saymadım
sayabilirim.
Kaçtır kaldım selamsız bir
kayboluşun gizemiyle başbaşa kaybolmadım
kaybolabilirim.
Kaybolmama azmindeyim yine de
kattım öğrendiğim onca gereksizlerin
arasına bunu da
yaşamayı öğrendim sonunda
buna katlanabilirim.
Kayıt Tarihi : 16.5.2011 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!