Gecenin Sancısı Şiiri - Bedri Karaarslan

GECENİN SANCISI

Gecenin saçlarında sıralanan sokak lambalarıydı
zaman
Sancılı bir yürekti
Işıklı pencerelerde kavrulan

Sessizlik, ağlıyordu gecede..
Gece, gitmiyordu sabaha..
Durmuştu; geçmiyordu zaman

Zamanı öldürmek istedim
öldüremedim..
Kaldırım çizgilerini
saymakla bitiremedim..
Sokak lambalarını yok saydım..
Sabahı getiremedim

Çünkü ışığı yanan
Her pencerede sen vardın
Ve içimde kanayan
bir yaraydın
Lakin
Ne sen bunun farkındaydın
Ne pencere
Ne de zaman

Biliyorum son sokak lambası
söndüğünde sabah olacak.. Ben bitkin ve yorgun
Sen uykuda olacaksın..
Ve şafaktaki kızıl ışık
Yüreğimde kor gibi yanacak
Ve bu durum her gece sabaha doğru
Bir daha bir daha
tekrarlanacak…
Bedri KARAARSLAN