Gecenin Sahibi Şiiri - Uygar Yeni

Düşün bir,
Bu kara gecenin sahiplerini...

Tek sen değilsin acılarına duran
Bir tokat gibi iner kiminin yüzüne
Bir hüzün, bir korku olur kiminin yüreğine

Düşün bir,
Bu gece yalnız senin değil,
Ölenler de var bu vakitte bir karış toprak için
Öldürenler de var cennete yol çizmek için...

Düşün, gece yalnız senin değil!
Daha kimler var koynunda onun bilemezsin...

Yavuklusuna sarılmış bir ateştir teni kiminin,
Kimi yağmurlara tutulmuş bir sevda,
Kimi çaresiz yolculuklara çıkacak birazdan
Ve kimi yollardan muzdarip...

Düşün, gece bir tek senin değil!
Daha ne çok sahibi var...
Bir düşün, senden önce hangi gözler sırada...

Kimi kara bir kuyuda,
Kimi su çeker nehirden,
Aç kimi,
Kimi kusacak birazdan…

Bu kara gecenin sahiplerini düşün,
Bütün acılar bu vakitlerde düşer toprağa!
Geceleri basar ağrılar,
Yatağında bedenini çeviren tek sen değilsin
Düşün gecenin öteki sahiplerini…

Sokaktaki itleri düşün mesela,
Dağ başında toprağa düşenleri…
Bir tek senin değil gece,
Kafestekileri düşün mesela?

Kaybedenler senden az kaybetmediler
Kazananlar senin kadar kazanmadılar belki
Bir tek senin değil gece,
Gecenin sahiplerini düşün!
Gecenin sahibi tek sen değilsin…

Mesela, senin yalnızlığının sahibi tek sen değilsin
Seni aklına dolayanları düşün!
Düşün!
Gecenin tek sahibi sen değilsin…