sessizce giden duygular kalplerden
akarlar bir nehire gözlerden
yok olur pamuktan hayaller
ardında buruk çehreler
bu işte bir yanlızlık var
tutulmamış o sözler var
buğulu aynadan göremezsin
sen seni benim gibi bilemezsin
gecenin rengi kalmadı sensiz
düşler ağladı çaresiz
yitik bir mutluluğum bile kalmadı
son sigaram şimdi bitti
tüm şarkılar sona geldi
bir labirentteyim ben kimsesiz
ama bıktım ben bu renkten
son kez bakıyorum günlere
yaşanmış o güzel sahnelere
soğuktum senden geçerken
sende yaptın beni severken
gecenin rengi kalmadı sensiz
düşler ağladı çaresiz
yitik bir mutluluğum bile kalmadı
son sigaram şimdi bitti
tüm şarkılar sona geldi
bir labirentteyim ben kimsesiz
ama bıktım ben bu renkten
Kayıt Tarihi : 12.6.2004 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tansel Yücelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/12/gecenin-rengi-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!