Gecenin Rengi Şiiri - Laci Gece

Ey gecenin rengiyle saçlarını kutsayan sevgili;
Terk edip gidişlerin sessizliğinde boğulan tek cümlem;
Asla vazgecemem senden diyor...hisli haykırışıyla buğusuz
gökyüzünde...
Kararan sevda güneşi yüreklerde tek bir beden olmak! !
Seni uçurumun kenarındaki son nefeste bulmak, hayattan çalmak!
Bilirsin; tutuşur gene yüreklerimiz, akortsuz bir piyano tınısının gecesinde.
Altın saçlı, zümrüt renkli çocuklarımız doğuracak güneşimizi...
Dualarla kutsadığımız düşümüzü tanrılara sunacaklar gümüş tepsilerde.
Tırnaklarımızla kazınan bir sanat şaheseri olacak aşkımız, ölümün kucağından zümrüt renkli çocuklarımızla kurtulduğumuz o gece! !
Zincirden boşanır gibi kopacak hayat bir gece koynumuzdan ellerimize...yarınlar umudumuz olacak, alaşafaklarda sıcağımızla uyandıracak yoksul hüzünlerimizi, titrek bedenlerimizi...
İşte o an burcu burcu kekik kokularıyla akacak tanrıların kutsaması, gecemizden masum gündüzümüze...
Gece, saçlarını kutsadığın renk; gözlerimin elası olacak...
Tanrı düşümüzü korusun! ! !