odamdaki ışıklardan sıyrılıp geceyi izlemek izledim.
o sakinlik ve gündüzlerin yorgunluğunu bir anda hafifleten hafif serinlik içinde oturup saatlerce etraftaki parıldayan ışıkları izlemek istemiştim.
balkona çıktığımda yine o harika hava ve ortama giriverdim.
sanki farklı bir dünya.herşey sanki bir anda kendini dinlenmeye almış.bizimlegündüz savaş halinde olan bizi yakıp kavuran sıcaktan bunaltan hava, bizimle barışmış ve gönlümüzü almak için cok serin ve sakin bir hava yaratıyor bize.aklımda o kadar düşünce vardı ki hepsi sanki beynimi bulandırmak için sırasını bekliyordu. birisini unutsam neyse boşver desem digeri yerleşiyodu bi anda.o sakinligi serinliği bile beynim karmakarışık yaşıyordum. acaba ne zaman bu gün de bir sıkıntım bir derdim yok diyeceğim ve beynim biraz sakin olacak.o gecenin güzelliğini balkonda keyfine bakanlar gibi neden ben de dertsiz tasasız keyfime bakamıyorum.hep bir şeyleri düşünmekten yoruluyorum.belki bir gün düzelir ben de rahat huzurlu ve mutlu olurum.ki sevebileceğim bir kişi olupta o da beni sevdiği zaman buna inanıyorum.
Tamamını Oku
