Gecenin ortasında bir nokta gibi durmaktayım
Görüyormusun?
Ne vakit yatmaya kalksam
Uyanıyor yalnızlığım.Uyuyamıyorum.
Her gecenin içinde ay kadar uykusuzum.
Biliyorum ben çolak doğmuşum,
Resim yapamıyor, saçımı kendim tarayamıyorum.
Biçimsizim.
Bir yerlerde kırılmış kalemim. Fermansızım.
Bak! Yaralarımı saramadım,Dost!
Senden uzak,şehrimden uzaktayım.
Yalın ve yalnızım.
Boynumda talihsizliğin zincirleri,hayatın gözünde müebbet yemişim.
Bir acı kahve,bir dost sesi, ana kucağından baba ocağından yoksunum.
Yoksulum.
Yazım böyle yazılmış,ben buyum,
Ensiz ve boysuzum.
Altı-üstü bir noktayım.
Kifayetsiz,önemsiz ve özensiz,değersiz.
Günün birinde bir yerlere kondurulacağım
Ve daha kurumadan unutulacağım...,
Kayıt Tarihi : 24.12.2008 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!