Gecenin tam ortasındayım
Ölü bir şehirden geçiyorum
Sürgülenmiş kapılar
Gözlerine mil çekilmiş pencereler
Ve gölgemde devleşen
Duygularımı anımsayarak yürüyorum.
Bir günün
Gündüzden arta kalan zamanını
Tamamlayan gecede
Özgürlüğümü arıyorum.
Birden;
Vaktin alarmını verircesine
Sessizliği bozan bir bebek sesi
Kulaklarımı dolduruyor
Belli ki onunda bir bildiği var.
Ben ise;
Ellerim ceplerimde
Gülbeyaz rengi gecede
İliklerime kadar işleyen
Duygularımı paylaşabileceğim
Sevdamı arıyorum
Caddelerle biçilmiş
Bu ölü kentin sokaklarında.
BALIKESİR — 1978
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 8.3.2007 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ölü bir şehirden geçiyorum
sürgülenmiş kapılar
gözlerine mil çekilmiş pencereler
ve gölgemde devleşen
duygularımı anımsayarak yürüyorum
ne acıdır gecenin özlem dolu çıglıgı, çaresizlıgın adım adım kola gezdigi gölgeler.ümitsizlık kokar her yan ,uykuya dalmaz hüzün ,aglatır bizi.tebrık edrım .şiiriniz çok guzeldı .sevgiler.
TÜM YORUMLAR (2)