Gecenin Nemi Şiiri - Vedat Koparan

Gecenin Nemi

Sensizlik
Acı bir kement düşerken yüreğe
İnce bir sızı haykırırım
Duysun yer, kabuğu çatlasın girsin derince
Duysun gök, açılsın bulutlar katmer, katmer
Duysun sağır sultanlar kulaklarının zarı yırtılsın

Can güzel yüreğim
Tutkun, vurgun mavim
Yitirilmemiş umudum
Sarınırım yıldız, yıldız
Asılırım güneş, güneş
Öperim alnın.alnın, al dudağım yanar..
Ve
Gün doğarken
Sedefli bir sabah güneşine hedefleniyordu

Uzaklardan göründün,
Gün
Hangi zaman diliminde idi
Oda hiç belli değildi, önemlide değildi.

Toplamıştın en saf en masum
Karanfil gülüşlerini gelişinde
Narenciye kokuları sinmişti meltemine
Her bir resim karesinde
Konuşurken seninle
Saçlarında bıçak yarası düşüyordu tenime

-Sordum -
Parklara gitmedin mi
İnmedin mi sahile
Tutmadın mı bir güzel eli
İçin, için yanarken
İçmedin mi
Denizce gözlerinde mavileri
Çekmedin mi girdabına denizce
Senin beni çektiğin gibi..
Söyle,
Kim çekti seni öyle
Düşerken gözlerim
Gecenin neminde bir yıldız düşümünde..
Vedat.K 23/06/2003

ekleme: 25-06-2003,05:56