Şimdi kurşuna dizdiğin geceleri,
Al sar koynuna.
Gündüzler doluşmuşken kocaman derin bir çuvala
Kaldır çuvalı, haydi sırtına!
Sonra götürüp bırak ıssızlığın ortasına.
Ağla tek başına çıkartamadığın günahlara.
Ağla ve yeniden hatırla!
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta