Gecenin Nağmelerine Bir Söz Tutturuyorum

Gecenin nağmelerine bir söz tutturuyorum
Sayıklıyor içimde
Işıkların en koyu tonu
Rüzgarlara uzanıyorum
Tutunmak için
Bazen geceye bir yıldız veriyorum
Şafakların ıssız karanlığında
Tan vakti gelmemişken daha
Gecenin nağmelerine bir söz tutturuyorum
Meftun gecelerin ufuklarına
Bir nağme bırakıyorum
Yüzümü okşuyor bir serinlik
Bir opera kulağımda
Sesleniyor
sesleniyor
Ve de uzatıyor kaftanını
Derin sulara
Kendimi, derinliğe bırakıyorum