Gecenin Meltemine Şiiri - Yusuf Varol

Sözcüklerim de gittiler..,
Kendimi terk edenlerin yaralı gidişlerini dinliyorum artık
Her günbatımı sonrası
Yitip gidiyorlar giderek siliniyorlar
Göremediğim günbatımları için büyüyen düşlerim bile.
Dönüşü yok giden kelimelerin,
Ya kendinden ebedi gitmelere, ebedi gidenlere ne demeli
Kapanamayan bir deşik, derin...
Dibini göremeyen gözlerimle kalakalmışım üstelik,
Yalnızlığını alıkoyan parıltılı tek yıldızla.
Yaralı rüzgarım, ört kesiğini
Akmasın hüzün sıvın
Aldırma denizlerin durulmasına göğün gürültüsüne
Cama vuran çiseleri seyre dur sen gri soluğunun arasından
Ve koy közü karanlığa,
Silme
Ağlasın yalnızlığın, ağlasın kimsesiz ellerin gibi