gündüz karartmasıyla oturmuşum
gecenin döşeğine
sitem resmimi yapmış
dost gözlerini kapatmış
gelip geçilmeyen aşınmış eşiğime
gündüz karartmasıyla oturdum
gecenin matemine
değiştir zaman, mekan aciz
rüzgar vurdum duymaz
savrulan yapraktan habersiz
bir ben çırılçıplak duygularım
kalmış ortada ruhum
uyamamış fosfori değişime
çırılçıplak oturmuşum
......................zamanın eşiğine
ruhum soyut bedenimden
özüm hasret kopmuş madeninden
bir sıyrılabilsem gelecekteki vehmimden
ruhum soyut
bedenim soyut
madenim soyut
ben soyut
yaşıyorum bilmeden kaçıncı boyut
dogum sancıları çeken döşeğine
girdiğinde zaman
bekliyorum
kapı önünde
sevgi doğuracak
aşk doğuracak
biliyorum
gelecek vehmime
gündüz karartmasıyla oturdum
gecenin matemine
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tüm zamanlarda olduğu gibi karanlık ufukların bulunduğu zamanlar vardır malesef şimdiki zamanda da ufuklarımız karanlık gözüküyor ve herzaman olduğu gibi de zaman heran geleceğe gebedir ve yeni günler doğurur umudumuz aydınlık günlere gebe olmasıdır zamanın ve biz matemini tutmaktayızdır karanlıkların
girdiğinde zaman
bekliyorum
kapı önünde
sevgi doğuracak
aşk doğuracak
biliyorum
gelecek vehmime
gündüz karartmasıyla oturdum
gecenin matemine
...şiirinizi tebrik eder saygılarımı sunarım...Mehmet Karlı
TÜM YORUMLAR (49)