Gecenin Matemi... Şiiri - Döndü Dülger

Beynin de dönen sorular susmadığında,
Bir de ona solunda ki amansız ağrı katıldığında anlıyorsun,
Çaresizliğin başka bir şey olduğunu.
Hele bir de gönül sesi var ki seni yerden yere vuran,
İşte o an nefes dâhi alamıyorsun.
Kalbinde bir bıçak, dilinde dökülmeyen binbir ahh!
Ne kadar çabalasan da belini doğrultamıyorsun.
Hep beni mi bulur hüzün?
Hep benim mi boynum bükülür?
Hep benim bahçeme me uğrar güz?
Hep mi diye sıralanan sualler arka arkaya eklendiğinde,
Zihninin silinmesi için yalvarsan da,
Kendine yeniliyor, umutlarına kırılıyor,
Kaderine küsüyorsun.
Gününü gün eden ne bilsin,
Geceye matemi saklamayı!
Muradına eren ne bilsin,
Karanlıkta kederini uyutmayı!...
Döndü Dülger