Gecenin Maskesi Şiiri - İsa Yılmaz

konuş benimle dolunay
ya da sus, ama gel benimle
düşelim yollara seninle
gidelim kemiklerin acı çektiği mezarlıklara
uğultulu, karanlık ve kasvetli
gecenin maskesini yırtalım
kazma kürek saçalım toprağı
açalım bin yıllık mezarları
çürümeyen, kokmayan bir aşk buluruz
belki ölüme yenilmemiş birkaç dost ediniriz

hadi benimle konuş dolunay
ya da sus, ama gel benimle
gidelim yalnızlığın mezarını kazmaya
ardından dost olalım ikimiz
eksilmeyen, sönmeyen bir ateş gibi
ya da durmadan kanayan bir yara gibi
yaşatalım birbirimizi, sızlasa da ciğerlerimiz
kıyamete kadar boş kalsın mezarlarımız…

10.vııı.09