batıda düğümleniyor endişem
güneşi kaybeden yön en koyu karanlık
önüme duruyor dağlar
kayalarda can çekişiyorum
bir yol uzanıyor benden sana
yetişmiyor ayaklarım rüzgârın hızına
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
harika olmuş, kutlarım
güzel şiir e tam puan
saygılar
' **saman yeli** gibi esiyor yokluğun üzerime'
Saman yeli; ahenkli, kararında esen yel demek. Ama sap'ın dane ile samanı ayrı ayrı ayıran bir yel.
Ne ince bir imgellik böyle... Şaşmak yerine şairi kutluyorum!.. Müthiş...
'bir nefes kadar yakın ateşin
içimde kemikleşiyor ilk bakışların'
tebrikler
çok güzel bir şiirdi kutluyorum.geceler...
Harika bir anlatım ve harika bir şiir. Kutlarım Dilek hanım. Tebrikler
bir nefes kadar yakın ateşin
içimde kemikleşiyor ilk bakışların
**/**
Güzel bir şiir olmuş yüreğinize sağlık dilek hanım.
Güzel imgelenmiş bir şiir.Yüreğinize sağlık
Kutlarım, hüzünlü sitemli ama zevkle okunan bir şiir yazmışsınız.
Birol Hepgüler.
Değişik bir şiir değişik bir konu
harika bir anlatım üstadem..Bu
nedenle bende şiirine başka bir açıdan bakacağım..
Belki ne alaka diyebilirsin yorumuma ama ben böyle hissettim şair duygularını buda benim anlayışım...Buna dayanarak derim ki :
Hayatın karmaşasında kendini farketmek, kendinde yaratılışının gayesini keşfetmek günümüzde en büyük erdemdir bence..Ne için var olduğumuzun bilincine erdiğimiz an huzur ve mutluluğun kapısını araladığımızın farkına varacağız..
Yaşamanın bedelinin ne olduğunu sorgularmı acaba insan..Yaratılmışlığının amacını bildiği halde işi tembelliğe vurmanın aymazlığı ne kazandırır bu misafir olduğu alemde insana, bunu düşündüğümüz an vazifelerimizi hatırlar Halife olduğumuzun farkına varırız..Ok atılırsa anca menzile varır, atılmayan bir ok yük olarak elde kalır..Ruhumuzdaki gizli hazinenin sahibi bizden başka kimki; onu keşfedemiyor veya elde edemiyoruz..
Allah dostlarının yapmış oldukları örnek alınmasa, insan kendi yaratılmışlığının gayesini rehber edinmezse, nerden haberi olacaktır bu dünya ve ahiret güzelliklerinden, nerden umut kapısı bekleyecektir o nimetlerden..Şiiriniz muhteşem bir tefekkür sahnesini yansıtırken anlam yüklü mısraları anlamamak hiçde zor olmasa gerek..İnsanın ruhuna dalan manevi haz titre kendine gel der gibi...Kalemin daim olsun..Paylaşımın için teşekkürler...Allah dostlarına selamlar....yunus karaçöp
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta