Gecenin Külü Şiiri - Özgür Köktürk

Bu kül geceden kalma
Yeni günlerin ışığında
Yeni sevdalara
Savrulup gider
Ayazla...

Teslim oldum özgürlüğe
Hürriyetinin coşkusu var
Gülüşlerine sığınmış
Avunmamış esaretimin

'Hıncımı göklere saldım
Sevdamı yüreklere
Aşkımı sana can eyledim'

Günüm gece olsa da
Alışkınım karanlığa
Çalmayan telefona
- kayıtsız -
Aramayışına,
Sormayışına hatırımı
Suskunluğuna
Suskunluğuma...

Bu yoksunluğu kendime
En kutsal çile bildim
Tütün sarısı parmaklarıma
Dokunmayışına,
Uzanmayışına alıştırdım
Alışkınım...

Gücenmiyorum sessizliğime
İçimde burkulan sevgimi,
Beklemeyi,
Sesini
Hücresine gömdüm yüreğimin
Yüreğimin hücresi gözlerini...