Gecenin Koynunda Şiiri - Nurten Tarım

Gecenin koynunda
Sessizliği örtme üzerime
Korkutur ayazlar beni üşürüm

Gurbetlik hüzün yumağı
Sensizliğini örtme geceme
Duyarsızdır duvarlar çaresiz kalırım

Kalbime örüldün hani benimdin
Kararsızlığını sürme bakışıma
Resimler sen gibi suskun
Anılar tesellim olmuyor
Dibe vurdu hasretin
Senden başkasını görmüyor
Görmez gönül gözüm
Bilemedim bilemem senden gitmeyi
Karayelim esme savurma beni
Sevda denizimi yaktı kömür bakışın
Yüzüm yağmurlara dönük bu gece

Takıldı gönlüm boşluğa
Pençesindeyim yalnızlığın
Kar yağıyor düşüme
Seni arar bakışım
Zaman durdu
Saatler geçmiyor
Yıldızlara düştü hayalin
Kayıyor kayboluyorum