Sen uzanmış koynuna uyuyorken gecenin
Ben kanayan gönlüme merhemdir diye
Yıldızlardan ışıklar sağıyordum.
Karanlıktı soğuktu
Rüzgar tokat gibi vuruyordu
Kaldırımlarda eskiyen gölgelerde bir medet umuyordum
Bir sarhoşun küfrüne aldırmadan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta