Gecenin Kasvetinden Sağ Çıkmanın Şiiri

Geçiyorum gecenin tenha yorgunluğundan
Abıhayatı içmiş kana kana geceler
Arıyorum çehreni rüzgarın soluğundan
Sana dair hayaller,sana dair imgeler...

Sızlıyor yüreğimin en kuytu köşeleri
Bir yol bulup çıkınca sakladığım anılar
Özlüyorum içimde kaybolan neşeleri
Nasıl geçip gittiniz heves almadan yıllar...

Bir akşam ezanında telaşlı çocuk gibi
Vehimin ensesinde sabaha koşuyorum
Sanki bu gece kabir açıldı yerin dibi
Üzerime serpilen toprağı okşuyorum...

Bir dev gibi yürüyor üstüme soğuk kasvet
Bana mahsus bir öfke bana karşı husumet
Herkes uykuda bende can alıcı bir halvet
Gece kavgamın adı, gece bitmez nedamet...

Geceye karşı kozum son sayfası Mushaf'ın
Okuyorum 'felak'ı kaçıyor sinsi düşman.
Ey zenginliği sonsuz! Ey adresi felahın
Yalnız sana sığınan bu kasvetten kurtulan...