Zaman, kaybolanları gösteren bir aynadır,
Bir yılanın kaybolduğu kuytular gibi,
Kaybettiğimiz her şeyin bir yeri vardır,
Ama yitirilen, sadece beden değil, ruhtur.
Gecenin karanlığında, senin yokluğun
Beni sarhoş ediyor; başkalarının gözlerinde
Bir sen var, bir ben, ama bir de kaybolan zaman.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta