Gecenin Karasında Şiiri - Fuat Eriçok

üç kadın
üç karanlık kıpırtı
üç kara harekettiler
vakit gündüzü ümitsiz geçe

kapkara kapalıydılar tepeden tırnağa
görünmez yüzlerinde peçe
ne kaş ne göz
iyice karardı sanki gece

bir karabasan gibi geçip gittiler
eriyip yittiler
sessizce
gecenin karasında

kadın dedim bilmem ki
üç kara siluetti üç kara hayal
üç çözümsüz bilmece
gecenin tek boyutlu manzarasında

kalbimi acıyla delip geçen kara büyülü üç kara oktular
tarihin lanetli kara izbelerinden çıkıp gelmiş
üç kara akrep gibi ruhumu soktular
sancı var özgür düşüncemin yarasında
gidip geliyor bilincim yarı baygın varoluş ve kulluk arasında

üç kara akrep
karanlığın içinde üç gördüm sadece
belki de daha çoktular

ne farkeder zaten kayıptılar
sanmayın ki gülmece
belki de hiç yoktular

sanki ölümcül bir işkence
sanki bir başka boyuttular
sanki soyuttular

karanlığa oyulmuş üç kara oyuktular

(17 kasım ’06)