gitgide koyulaştı rengi yalnızlığın… döndü karaya,
katılaştı duvarları, aşılmaz oldu daha da...
yetmedi ulaşan dost sesler, acılar azalmadı,
beklerken tutacak, dokunmak isterken bir cana...
uyku uçup gitti yenik düşüp karabasanlara,
kirpik uçlarında birikti yaşlar, dizilip sıraya...
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Ah, Nursen'ciğim... Dertleri çeken biliyor. Utandım kendimden. Yanında olabilmek, elini tutabilmek isterdim.
Geçmiş olsun sevgili Kardeşim. Acil şifâlardiliyorum sana... Selam ve sevgilerimle... Hâlenur Kor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta